KA-TOTH Yaşamın Anahtarı....
ÖN SÖZ:
Gölgede kalmış yüzün.Görmek anlamaktan daha zor.Bir adım mesafeye belki daha belirgin olurdu herşey.Fakat emin olduğum bir şey var; vakit tamamlanmak üzere olsa bile ilk adım benim olmadıkça asla aydınlanmayacaktı sureti karanlıklta kalmış bu müphemliğin.Bile bile atmadım o adımı.Hiç olmasa el yordamıyla hissetmeye çalıştım karşımda duran çehreyi.Fakat öyleki hayat el yordamıyla anlaşılmayacak kadar kathiydi......!
İnsan ırkına nefes verildi.İnsan varolmayı değil yaşamayı seçti.Savaştığı korkuları oldu.Ki buda iradesizliklerinin sonucuydu.Varolmak elbette zordu.Çünkü varolmak bir farkındalık,bir bilinç ve bir mantık gerektiriyordu.Bileği güçlü olanın çıkarttığı kan, felsefesi güçlü olanı gölgeledi ve adına ‘’kader’’ denildi.Biz hala kadere inanıyoruz.Kaderin sadece müddetsiz bir bekleyiş,uyuşukluk hali ve kabulleniş olduğuysa hayatımızdaki çalıntıların şahitliğinde aleni.
Elbette mükemmel değil hayatlarımız.Çünkü insan ırkının genetiğine kodlanmamıştır mükemmeliyet.Ki hepimizin bildiği bir basit örnektir ki ‘’kusursuz olsaydık başkalarının hayatlarındaki kusurları bulup çıkarmaya bukadar meraklı olmazdık.’’ iletisi anekdot tadında dolanır ağızımızda.Açıkçası hayatta ne kusur vardır ne doğru nede yanlış;düzendir esas alınan ve mevzu bahis olansa gerçeklerdir o kadar.Lafı yerindeyken insan doğası itibariyledir hayatın zorluğu.
Friedrick Wilhem olsa kısadan söyler.Ve ben derim ki minimalizmde elde edilen küçük şeyleri fazlaca büyütmek zarar verir.Ki şöyle denir; ‘’küçük şeylere gereğinden fazla önem verenler ellerinden büyük şeyler gelmeyenlerdir.’’ Fakat ‘’Küçük şeyler büyük şeylerden daha zor ve gereklidir.Çünkü onlar büyük şeyleri oluşturur.’’ der kimileri ki bu da yanlış değildir.Sır gibi hayatlar vardır.Sır gibi hayatlar... Bu hayatlardaki küçük gizemler nasılda büyük duygular yaşattırır.Mutluluk ise mutluluk,huzur ise huzur,utanç ise utanç,acı ise acı..Hayatın tam merkezinde duran bu yapı taşı dizayn edecektir hayatı.Pekala.Şunu düşünmeli;o hayatlar elde edilenlerin mübalasını yaparken kazançlarında hep küçük ile yetinmeyi olumsuz mal oluşlarında kayıpları hep takıntı yapıp olmak istedikleri herde asla olamayacağına inandırdılar kendilerini.Dolayısıyla bu durumda planladığımız hayata ulaşamamız muhtemel ve dolayısıyla yine ‘’kader’’ tesellisini repliğe sokarak ‘’böyle olması gerekliymiş’’ denir.Hayatımızın bu bölümüneyse ''kendimizi kandırmak'' denir.Bu saatten sonra ilahi inancımızı ne kadar ön planda tutsakta insan ırkını zayıf kılan psikoloji,yoğun duygu değişimi içerisine girer.Narsizm ve paranoya kişilerin bilinçlerini geri plana iterek yaşam tarzı haline getirilen ve topluma en fazla zararı veren sözüm ona tıbbi bir boyuttur.Ki bunların çoğunun insanlarda tıbbi rahatsızlık değil geri kalmış bir zihniyette karakter özelliği haline geldiği kaçınılmaz bir gerçektir.Ve planladığı hayata ulaşamayan insan ırkı egolarını yükseltmeye başladığında başkalarının düşünceleri için yaşarken kendisine dayanılmaz acılar verir.Bütün bunların sebebiyse kendisini değersiz görüşüdür.Elbette bu durumda sergiledikleri üstünlük tavırları,başkalarına olan umursamaz tutumlar dış dünyanın düşüncelerini fazla önemsemesinden dolayıdır.Ve can yakarak can bulunur.O halde hayatımızın bu bölümüne ''metamorfoz'' denmeli.Ardındanda ''yozlaşma'' geliyor olsa gerek.
. Yaşantımızın kontrolünün tamamının bizde olduğunu söylersem o zaman sadece kendi yazımı yazmış olurum.Çünkü bu doğru değil.Bir inanışa göre(paganizm) ‘’herkes aynı şeylerin farklı yüzlerinden oluşmuştur.’’ denir.Aynı ırk,aynı biolojik ve psikolojik donanım ve bunların farklı zaaf ve boşlukları. Güçsüz ve güçsüzün tek bir düzenekte yer alması ve öyle ki düzene uyum sağlayamadığın anda exit kapısını görebilirsin.Ve şimdi bir başka dayatı çıkıyor karşımıza o da ''düzen''.Evet, hayatın düzen saydığı bir takım Kendine Olan İzini Kaybetmiş kişilerin küçük oyunları vardır.Ve bu düzene uyum sağlamak düzene yenik düşmekten daha lanetlenmiş bir olaydır.Hatta değer verdiğim bir tanıdığımdan duyduğum bir söz vardı bu konuyla doğru orantılı; ‘’insanlar özgür doğar ancak zincire vurulmuş yaşar.’’Hep söylediğimiz gibi Hayat Çalıntısı mevcudiyetini koruyan mutlak bir gerçektir ve bu yüzdendir ki Kilitli Olan Kapılar Değil, Kilitli Bırakılan Yüreklerimizdir.Düşüncelerimizin Anahtarı Hayata Açılan Bir Kapıysa HAYATIN ANAHTARI BİZİM....!
SON SÖZ:
Bu site mizansellik amacı güdmeden yaşam biçimini temsil etmektedir ve tüm hakları hakikati düşünenlere aittir!!!!!
